Rasstandaard
F.C.I. Standaard No. 146./19.12.1989
Algemene verschijning
Een volwassen Rhodesian Ridgeback is een mooie, sterke, gespierde en actieve hond met een symmetrisch silhouet. De Rhodesian Ridgeback heeft een groot uithoudingsvermogen en is tot het behalen van een behoorlijke snelheid in staat. Hij is ook lenig en wendbaar, wat opvalt bij dit grote hondenras.
Bijzonderheden
Dit hondenras dankt zijn naam aan zijn ridge. De ridge of "pronk", is een streep haren die zich op de rug bevindt, die tegen de groeirichting van de vacht gaat. De ridge begint direct achter de schouders en loopt door tot ter hoogte van de heupen. De ridge dient twee identieke kronen te hebben, die recht tegenover elkaar geplaatst horen te zijn. De kronen mogen zich niet lager bevinden dan eenderde van de ridge, gerekend vanaf het begin van de ridge. Vijf centimeter is een goed gemiddelde voor de breedte van de ridge, gemeten direct achter de kronen.
Temperament.
Waardig, intelligent en gereserveerd tegenover vreemden, maar toont zonder aanleiding geen agressie of verlegenheid.
Het Hoofd.
Het hoofd moet tamelijk lang, de schedel vlak en vrij breed tussen de oren, en moet in rust zonder rimpels zijn. De stop moet vrij duidelijk zijn. De neus zwart of bruin, in verhouding bij de kleur van de vacht. De snuit is lang, diep en krachtig met stevige kaken. De lippen dienen goed gevormd te zijn en goed om de kaken te sluiten.
De Ogen
De ogen dienen op matige afstand van elkaar te staan en rond, helder en glanzend te zijn en moeten de Rhodesian Ridgeback een intelligente uitdrukking geven. De kleur van de ogen dient te harmoniëren met de vacht. Zo behoren bij een zwarte neus donkere ogen en bij een bruine of leverkleurige neus amberkleurige ogen.
De Oren
De oren dienen tamelijk hoog aangezet te zijn, middelmatig van grootte en vrij breed bij de basis, geleidelijk uitlopend tot een ronde punt. De oren dienen dicht tegen het hoofd gedragen te worden.
De Bek
Sterke kaken met een perfect en compleet schaargebit. De tanden dienen goed ontwikkeld te zijn, vooral de hoektanden.
De Nek
De nek moet vrij lang zijn, sterk en mag geen keelhuid vertonen.
De Voorhand
De schouders moeten hellend, droog en gespierd zijn. De voorbenen dienen recht, sterk en goed ontwikkeld te zijn met vrij zware botten. De ellenbogen dienen tegen het lichaam gehouden te worden.
Het Lichaam
De borst mag niet te breed zijn maar wel diep en ruim. De ribben dienen middelmatig rond te zijn maar nooit rond als een hoepel. De rug is krachtig, de lendenen sterk, gespierd en licht gebogen.
De Achterhand
De bespiering dient droog te zijn met een goede definitie. De achterhand dient goede hoekingen te vertonen en de spronggewrichten dienen laag geplaatst te zijn.
De voeten
De voeten dienen compact te zijn met goed gebogen en aaneengesloten tenen. De voetzoolkussens dienen elastisch te zijn met beschermend haar tussen de tenen en voetzolen. De Rhodesian Ridgeback behoort de zogenaamde "katvoeten" te hebben.
De staart
De staart dient sterk en breed bij de aanzet te zijn, geleidelijk aflopend naar de punt. De staart dient noch te hoog noch te laag aangezet te zijn en moet vrij van grofheden zijn en dient met een lichte welving gedragen te worden. Nooit gekruld.
Beweging
Recht voorwaarts, vrij en actief.
De Vacht
De vacht dient kort, dicht en glanzend van aanzien te zijn. De vacht mag nooit wollig of zijdeachtig zijn.
De Kleur
De Rhodesian Ridgeback dient een kleur te hebben van licht- tot roodtarwe. Een beetje wit op de borst en tenen is toegestaan maar overmatig wit op de buik, borst en boven de voeten is niet wenselijk. Het masker en de oren mogen donkerder zijn dan de rest van de vacht.
De Grootte
Een volwassen Rhodesian Ridgeback moet een mooie rijzige hond zijn. De schofthoogte van de reu moet tussen de 63 en 69 cm. zijn. De schofthoogte van de teef moet tussen de 61 en 66 cm. zijn.
Fouten
Ieder verschil of afwijking van de voornoemde punten in de rasstandaard, dient gezien te worden als een fout en dient dan ook naar gelang de afwijking beoordeeld te worden.
Opmerking: De reuen dienen twee testikels te hebben die volledig in het scrotum moeten zijn ingedaald.
